Zaś pani Kopacz, która przygnieciona rozmiarem tamtego dramatu wypowiedziała w pośpiechu parę zdań o tym, czego nie wiedziała na pewno, jest teraz pomawiana o manipulację w sytuacji, kiedy by się jej należała wdzięczność za dopełnienie czynności, które przerastały odwagę wielu. Także jej próbowano przypisać winę za dokonaną w trakcie transportu zamianę ciał. Ona bowiem była obecna przy zamykaniu trumien. Wyraziła także już potem przekonanie, że podłoże katastrofy zostało na metr przekopane i przesiane, tymczasem znajdowano tam coraz to nowe fragmenty samolotu. Każda więc nowa fala zainteresowania Smoleńskiem przynosi jej nową porcję goryczy
Rozumiem, że można bronić pani Kopacz z pozycji ludzi czujących się winnymi za „katastrofę” smoleńską, chcącymi ukryć prawdę. Wtedy tak, spisała się na medal- widziała pracujących ramię w ramię anatomopatologów polskich i rosyjskich, przecież jest lekarzem, wie co mówi, którz by nie uwierzył lekarzowi, kobiecie („przygniecionej rozmiarem tamtego dramatu”), Ministrowi Rzeczpospolitej. Zwłaszcza w sytuacji gdy sam siedzi przed telewizorem i nie może powstrzymać łez- ale przecież tam nasi najwyżsi rangą przedstawiciele, sami wybierani nie dadzą pogrześć prawdy, dopilnują ciał i dobrego imienia naszych ukochanych. Tym bardziej, że wzięli to na siebie, obiecali przyjmując funkcję posłów i urzędników państwowych.
Spisała się na medal, na oddanie w jej ręce laski marszałka sejmu Rzeczpospolitej, a w razie zaistnienia podobnego rozmiarem dramatu prezydentury. Czy polityk może otrzymać większą nagrodę?
Za tak małą cenę jak kłamstwo?
Za cenę zbezczeszczenia ciała Pani Anny Walentynowicz?
Komentarze